Een paard en 160 pannenkoeken.
Door: Maaike de Groot
Blijf op de hoogte en volg Maaike
25 Oktober 2014 | Peru, Moyobamba
Wat kunnen vier weken toch snel voorbij gaan. Ik heb echt het gevoel dat we te weinig tijd hebben gehad hier in Moyobamba. Het is raar dat we deze week voorlopig voor het laatst stage hebben gehad voordat onze lio begint in januari.
Na de verjaardag in de bus naar Moyobamba vierde Dieke haar cumpleaños, nu was het afgelopen donderdag 16 oktober de beurt aan Kimko. Wij verrasten hem door onder aan zijn lokaal feliz cumpleaños te zingen met de hele basisschool. Naast de piñata die we hem hadden gegeven, gaf ik hem ook een dagje Friese taal cadeau. De afgelopen 7 weken had hij veel grapjes over Friesland gemaakt dus tijd om dat even recht te zetten :). Lekker een dagje Fries praten. Kim, lokwinkse!
Afgelopen weekend hadden we ons eerste vakantieweekend met ons vieren. Tot nu toe waren we altijd met andere mensen, maar dit is ook wel eens fijn! We ging vrijdagmiddag na stage naar een stadje Chachapoyas wat heel dicht bij Moyobamba ligt. Maar dan ook echt dichtbij. Je hoeft maar 5 ½ uur met je knieën in je nek in een klein busje te zitten om op de plaats van bestemming te komen. Onderweg rijden we door de prachtige natuur en de vele haarspeldbochten van de Andes. Ik heb in deze reistijd eens goed geobserveerd naar het rijgedrag en de regels. Na een grondige observatie was ik blij met de doorgetrokkenstrepen op de weg. Deze strepen zorgen ervoor dat je niet inhaalt/op de andere rijbaan rijdt. Ik vond het jammer dat ik helaas geen pen en papier bij de hand had om te turven hoevaak de chauffeur wel hierover heen rijdt, zowel de heen- als de terugweg. Ik denk dat je spontaan niet meer in een busje zou durven stappen. Maar hé! We zijn veilig aangekomen in het prachtig oude stadje. Via Chelsea hadden we een fantastisch hostel wat ook heel goedkoop was. Zaterdag ochtend zagen we bij het kopen van ons ontbijt, hoe mooi de straten waren. Heel sfeervol! Het is niet heel toeristisch dus het is hier heel rustig. Na het ontbijt gingen we met een tour vanuit het hostel naar fort Kuelap. Een paar uurtjes rijden we van berg naar berg om uiteindelijk bovenaan bij een berg Kuelap uit te komen. Het zijn hele mooie ruïnes van de chachapoyas bewoners, die 1000 jaar voor de inca’s hier al leefden. Dus het is 1000 jaar ouder dan Machu Picchu! Het was super mooi weer en het uitzicht is echt fantastisch! Dit was echt een hele leuke dag! Maar er stond voor zondag ook een leuke dag op de planning namelijk naar de drie na hoogste waterval van de wereld Gocta. Deze is 771meter lang en om daar te komen moet je eerst nog 5 km lopen. Appeltje eitje dachten wij! Voor deze tour stond 2,5 uur maar dat vonden wij een Beetje overdreven. We zouden het vast wel in twee uur kunnen lopen. Nou dat viel mij vies tegen. In de brandende zon, omhoog klimmen en weer omlaag en dat twee en een half uur lang! Mijn lichaam vond het een zware klus maar de beloning was echt heel mooi! Tijdens het lopen fantaseerden we over zwemmen in het ijskoude water... Maar helaas zorgde de buitentemperatuur voor dat het überhaupt te koud was om in je T-shirt en korte broek rond te lopen.
Na een lange pauze was het weer de bedoeling om weer 5km terug te lopen. Niet wetend of ik het helemaal aan zou kunnen om de finish te halen mocht ik het laatste 2,5 km genieten van een mooi uitzicht namelijk door paard te rijden! Samen met mijn prachtige paard Branda was het in de brandende zon een heel bijzonder ritje. Zondagavond en maandag in de bus terug heb ik vele powernapjes gedaan om weer op te laden voor de laatste week stage. Mocht je ooit nog eens naar Peru gaan, dan is het noorden van het land zeker een aanrader! Chachapollas heeft een groot gebied waar je veel dingen kunt bekijken. Ze zeggen trouwens dat Kuelap veel mooier is dat Machu Picchu, of dat waar is ga ik binnenkort vergelijken.
Dinsdag wilde ik mijn 11 kinderen van segundo grado een nieuw liedje leren, maar ze waren daar niet echt voor in de stemming want A ram Sam Sam is veeeeeeeeeeeel leuker! Vooral als het steeds sneller gaat. Toen ik het voor de laatste keer het liedje heel snel wilde gaan zingen, maakte ik het spannend wanneer ik het liedje zou gaan inzetten. De kinderen kwamen spontaan in de kring staan, echt heel leuk! Ik vind het ook leuk om te merken dat de kinderen echt luisteren naar mijn regels die ik in de klas heb. Nadat ik in de eerste week het stilte teken had geïntroduceerd weten ze zelf heel goed wanneer je deze moet inzetten. Het is alleen een beetje jammer dat mijn juf dit nou niet overneemt, want dat zou haar heel veel tijd schelen...
Soms verbaas ik mij in de vierde week nog steeds. Na een gigantische lange taalles van 1,5 uur waar ze 3 van de 11 kinderen aandacht gaf, was de rest de kinderen nog lang niet klaar. Inmiddels was het al een kwartier geleden tijd voor rekenen, dus vroeg ik haar hoeveel tijd ze de kinderen nog wil geven om het af te maken. Daar wist ze niet echt antwoord op te geven. Ik wilde toch aangeven dat het zonde om deze opdracht verder af te maken terwijl ze de rekentijd van 1,5 uur ook hard nodig hebben voor 3 sommen. Toen ik zei dat deze opdracht afmaken behoorlijk veel tijd van rekenen verloren gaat was haar antwoord: oh ja, je hebt gelijk.. Nou dan nog 5 minuten. Ik dacht echt... Tjonge jonge wat voor gesprekken hebben wij afgelopen 4 weken gehad over tempo in de lessen...
Maar dat ze heel lief en attent kan zijn bleek donderdagmiddag wel, toen ze met de kinderen een boek hadden gemaakt voor mij. Echt heel leuk, want dat had ik niet echt verwacht.
Woensdag middag waren Dieke en Gerieke bij mij voor een missie namelijk: Nederlandse pannenkoeken bakken. Met kilo’s meel, liters melk en eieren waren we er klaar voor. Met drie koekenpannen bakten we de mooiste pannenkoeken. Na 40 pannenkoeken moest er even een brandje geblust worden omdat er een vaatdoekje in brand stond, maar dat was snel opgelost door er op de springen. En daarna weer door met pannenkoeken bakken... We hadden er nog maar 100 pannenkoeken te gaan. Ruim 3,5 uur later was het beslag op en hadden we even met z’n drieën 160 pannenkoeken gebakken! Volgens mij is dit mijn record! Voor de school hadden we er 140 nodig. Heerlijk om er al eentje te snoepen en even te denken aan Nederland.
’S Avond was er een kerkdienst voor de hele school om te danken dat de school 25 jaar bestaat. Er was gezegd dat het om 7 uur begon, dus wij Nederlanders komen stipt op tijd aan. Dit is nog steeds Peru, dus we beginnen gewoon wat later. Lang niet alle kinderen en ouders zijn er, ik zit met in totaal 3 meiden van mijn klas in de kerkbank. De een nog knuffeliger dan de andere. Ja hier kunnen ze ook heel goed knuffels geven.
En dan is het donderdag. Een dag waar wij met zijn vieren 3 uur lang iets over Nederland mogen doen voor de hele primaria (basisschool). Met een parcour vol met 12 Nederlandse spellen zoals koekhappen, snoephappen, zaklopen, stoelendans en ballontrappen. Om 7 uur ochtends begon onze voorbereiding. Helaas wel met ons drieën want Kimko is ziek thuis vanwege een keelontsteking. Als gevolg daarvan praat Kimko al twee dagen niet. Na een speluitleg voor de leerkrachten konden we beginnen. Na afloop van een ronde kregen alle kinderen een sticker per spel. Soms was het even onduidelijk wanneer je nou mocht wisselen want er waren een aantal groepjes die al gingen wisselen voordat ik het fluitsignaal heb gegeven. Het is fijn dat de school zo’n groot plein heeft, alles is overzichtelijk neergezet, dus kunnen we gelijk ergens naar toe als dat nodig is. Het was echt super leuk om alles zo te bekijken. Een aantal groepjes waren heel fanatiek met de spelletjes. En ook heel fijn, iedereen vond de pannenkoeken lekker! Je kunt ze trouwens ook op z’n Peruaans eten door er een beetje aji, een pittig sausje, bij te doen. Als afsluiting deden we nog hoofd schouders knie en teen met alle kinderen. Eén applaus voor iedereen! Daarna gingen we snel opruimen want er was weer eens een tropisch regenbuitje op komst. Gelukkig is het drie uur lang bij ons droog gebleven. Moe maar voldaan kijken we terug op de spellendag, maar vooral moe.
De laatste stagedag is een dag dat de kinderen vrij zijn, maar de leerkrachten niet. Wij helpen ze vandaag met versieren van de school. Het gaat natuurlijk wel op z’n Peruaans, dus we doen heeeeeeeeel rustig aan. Stel je voor dat je het warm krijgt met de brandende zon... Smiddags hadden de kleutergroepen en alle klassen van primaria een dansje ingestudeerd. Daarna was het tijd voor de gebruikelijke fotosessie voor alle leerkrachten met de taart en vervolgens een fotosessie in de klas. Daarna was het aanvallen geblazen op de mierzoete taart. We nemen afscheid van de klas, de kinderen en de leerkrachten. Annie Soper gracias!
En dan nu.... VAKANTIE!
Zaterdagochtend gaan we eerst naar Tarapoto waarna we naar Iquitos vliegen, hier blijven we tot de 30e. Vanuit Iquitos nemen we het vliegtuig naar Lima en een paar uurtjes later vliegen we naar Cusco. Op 1 november staat Machu Picchu op de planning! Hier blijven we een paar dagen om ook even uit te rusten. Daarna vervolgen we onze reis naar Puno en het Titicacameer (het hoogst gelegen bevaarbare meer van de wereld) en tot slot nog naar Arequipa. Maar we willen nog meer zien, alleen deze planning hebben we nog niet:)
Ik hoop dat ik snel weer een blog kan plaatsen over allemaal mooie plekjes van Peru!
¡Adios!
Na de verjaardag in de bus naar Moyobamba vierde Dieke haar cumpleaños, nu was het afgelopen donderdag 16 oktober de beurt aan Kimko. Wij verrasten hem door onder aan zijn lokaal feliz cumpleaños te zingen met de hele basisschool. Naast de piñata die we hem hadden gegeven, gaf ik hem ook een dagje Friese taal cadeau. De afgelopen 7 weken had hij veel grapjes over Friesland gemaakt dus tijd om dat even recht te zetten :). Lekker een dagje Fries praten. Kim, lokwinkse!
Afgelopen weekend hadden we ons eerste vakantieweekend met ons vieren. Tot nu toe waren we altijd met andere mensen, maar dit is ook wel eens fijn! We ging vrijdagmiddag na stage naar een stadje Chachapoyas wat heel dicht bij Moyobamba ligt. Maar dan ook echt dichtbij. Je hoeft maar 5 ½ uur met je knieën in je nek in een klein busje te zitten om op de plaats van bestemming te komen. Onderweg rijden we door de prachtige natuur en de vele haarspeldbochten van de Andes. Ik heb in deze reistijd eens goed geobserveerd naar het rijgedrag en de regels. Na een grondige observatie was ik blij met de doorgetrokkenstrepen op de weg. Deze strepen zorgen ervoor dat je niet inhaalt/op de andere rijbaan rijdt. Ik vond het jammer dat ik helaas geen pen en papier bij de hand had om te turven hoevaak de chauffeur wel hierover heen rijdt, zowel de heen- als de terugweg. Ik denk dat je spontaan niet meer in een busje zou durven stappen. Maar hé! We zijn veilig aangekomen in het prachtig oude stadje. Via Chelsea hadden we een fantastisch hostel wat ook heel goedkoop was. Zaterdag ochtend zagen we bij het kopen van ons ontbijt, hoe mooi de straten waren. Heel sfeervol! Het is niet heel toeristisch dus het is hier heel rustig. Na het ontbijt gingen we met een tour vanuit het hostel naar fort Kuelap. Een paar uurtjes rijden we van berg naar berg om uiteindelijk bovenaan bij een berg Kuelap uit te komen. Het zijn hele mooie ruïnes van de chachapoyas bewoners, die 1000 jaar voor de inca’s hier al leefden. Dus het is 1000 jaar ouder dan Machu Picchu! Het was super mooi weer en het uitzicht is echt fantastisch! Dit was echt een hele leuke dag! Maar er stond voor zondag ook een leuke dag op de planning namelijk naar de drie na hoogste waterval van de wereld Gocta. Deze is 771meter lang en om daar te komen moet je eerst nog 5 km lopen. Appeltje eitje dachten wij! Voor deze tour stond 2,5 uur maar dat vonden wij een Beetje overdreven. We zouden het vast wel in twee uur kunnen lopen. Nou dat viel mij vies tegen. In de brandende zon, omhoog klimmen en weer omlaag en dat twee en een half uur lang! Mijn lichaam vond het een zware klus maar de beloning was echt heel mooi! Tijdens het lopen fantaseerden we over zwemmen in het ijskoude water... Maar helaas zorgde de buitentemperatuur voor dat het überhaupt te koud was om in je T-shirt en korte broek rond te lopen.
Na een lange pauze was het weer de bedoeling om weer 5km terug te lopen. Niet wetend of ik het helemaal aan zou kunnen om de finish te halen mocht ik het laatste 2,5 km genieten van een mooi uitzicht namelijk door paard te rijden! Samen met mijn prachtige paard Branda was het in de brandende zon een heel bijzonder ritje. Zondagavond en maandag in de bus terug heb ik vele powernapjes gedaan om weer op te laden voor de laatste week stage. Mocht je ooit nog eens naar Peru gaan, dan is het noorden van het land zeker een aanrader! Chachapollas heeft een groot gebied waar je veel dingen kunt bekijken. Ze zeggen trouwens dat Kuelap veel mooier is dat Machu Picchu, of dat waar is ga ik binnenkort vergelijken.
Dinsdag wilde ik mijn 11 kinderen van segundo grado een nieuw liedje leren, maar ze waren daar niet echt voor in de stemming want A ram Sam Sam is veeeeeeeeeeeel leuker! Vooral als het steeds sneller gaat. Toen ik het voor de laatste keer het liedje heel snel wilde gaan zingen, maakte ik het spannend wanneer ik het liedje zou gaan inzetten. De kinderen kwamen spontaan in de kring staan, echt heel leuk! Ik vind het ook leuk om te merken dat de kinderen echt luisteren naar mijn regels die ik in de klas heb. Nadat ik in de eerste week het stilte teken had geïntroduceerd weten ze zelf heel goed wanneer je deze moet inzetten. Het is alleen een beetje jammer dat mijn juf dit nou niet overneemt, want dat zou haar heel veel tijd schelen...
Soms verbaas ik mij in de vierde week nog steeds. Na een gigantische lange taalles van 1,5 uur waar ze 3 van de 11 kinderen aandacht gaf, was de rest de kinderen nog lang niet klaar. Inmiddels was het al een kwartier geleden tijd voor rekenen, dus vroeg ik haar hoeveel tijd ze de kinderen nog wil geven om het af te maken. Daar wist ze niet echt antwoord op te geven. Ik wilde toch aangeven dat het zonde om deze opdracht verder af te maken terwijl ze de rekentijd van 1,5 uur ook hard nodig hebben voor 3 sommen. Toen ik zei dat deze opdracht afmaken behoorlijk veel tijd van rekenen verloren gaat was haar antwoord: oh ja, je hebt gelijk.. Nou dan nog 5 minuten. Ik dacht echt... Tjonge jonge wat voor gesprekken hebben wij afgelopen 4 weken gehad over tempo in de lessen...
Maar dat ze heel lief en attent kan zijn bleek donderdagmiddag wel, toen ze met de kinderen een boek hadden gemaakt voor mij. Echt heel leuk, want dat had ik niet echt verwacht.
Woensdag middag waren Dieke en Gerieke bij mij voor een missie namelijk: Nederlandse pannenkoeken bakken. Met kilo’s meel, liters melk en eieren waren we er klaar voor. Met drie koekenpannen bakten we de mooiste pannenkoeken. Na 40 pannenkoeken moest er even een brandje geblust worden omdat er een vaatdoekje in brand stond, maar dat was snel opgelost door er op de springen. En daarna weer door met pannenkoeken bakken... We hadden er nog maar 100 pannenkoeken te gaan. Ruim 3,5 uur later was het beslag op en hadden we even met z’n drieën 160 pannenkoeken gebakken! Volgens mij is dit mijn record! Voor de school hadden we er 140 nodig. Heerlijk om er al eentje te snoepen en even te denken aan Nederland.
’S Avond was er een kerkdienst voor de hele school om te danken dat de school 25 jaar bestaat. Er was gezegd dat het om 7 uur begon, dus wij Nederlanders komen stipt op tijd aan. Dit is nog steeds Peru, dus we beginnen gewoon wat later. Lang niet alle kinderen en ouders zijn er, ik zit met in totaal 3 meiden van mijn klas in de kerkbank. De een nog knuffeliger dan de andere. Ja hier kunnen ze ook heel goed knuffels geven.
En dan is het donderdag. Een dag waar wij met zijn vieren 3 uur lang iets over Nederland mogen doen voor de hele primaria (basisschool). Met een parcour vol met 12 Nederlandse spellen zoals koekhappen, snoephappen, zaklopen, stoelendans en ballontrappen. Om 7 uur ochtends begon onze voorbereiding. Helaas wel met ons drieën want Kimko is ziek thuis vanwege een keelontsteking. Als gevolg daarvan praat Kimko al twee dagen niet. Na een speluitleg voor de leerkrachten konden we beginnen. Na afloop van een ronde kregen alle kinderen een sticker per spel. Soms was het even onduidelijk wanneer je nou mocht wisselen want er waren een aantal groepjes die al gingen wisselen voordat ik het fluitsignaal heb gegeven. Het is fijn dat de school zo’n groot plein heeft, alles is overzichtelijk neergezet, dus kunnen we gelijk ergens naar toe als dat nodig is. Het was echt super leuk om alles zo te bekijken. Een aantal groepjes waren heel fanatiek met de spelletjes. En ook heel fijn, iedereen vond de pannenkoeken lekker! Je kunt ze trouwens ook op z’n Peruaans eten door er een beetje aji, een pittig sausje, bij te doen. Als afsluiting deden we nog hoofd schouders knie en teen met alle kinderen. Eén applaus voor iedereen! Daarna gingen we snel opruimen want er was weer eens een tropisch regenbuitje op komst. Gelukkig is het drie uur lang bij ons droog gebleven. Moe maar voldaan kijken we terug op de spellendag, maar vooral moe.
De laatste stagedag is een dag dat de kinderen vrij zijn, maar de leerkrachten niet. Wij helpen ze vandaag met versieren van de school. Het gaat natuurlijk wel op z’n Peruaans, dus we doen heeeeeeeeel rustig aan. Stel je voor dat je het warm krijgt met de brandende zon... Smiddags hadden de kleutergroepen en alle klassen van primaria een dansje ingestudeerd. Daarna was het tijd voor de gebruikelijke fotosessie voor alle leerkrachten met de taart en vervolgens een fotosessie in de klas. Daarna was het aanvallen geblazen op de mierzoete taart. We nemen afscheid van de klas, de kinderen en de leerkrachten. Annie Soper gracias!
En dan nu.... VAKANTIE!
Zaterdagochtend gaan we eerst naar Tarapoto waarna we naar Iquitos vliegen, hier blijven we tot de 30e. Vanuit Iquitos nemen we het vliegtuig naar Lima en een paar uurtjes later vliegen we naar Cusco. Op 1 november staat Machu Picchu op de planning! Hier blijven we een paar dagen om ook even uit te rusten. Daarna vervolgen we onze reis naar Puno en het Titicacameer (het hoogst gelegen bevaarbare meer van de wereld) en tot slot nog naar Arequipa. Maar we willen nog meer zien, alleen deze planning hebben we nog niet:)
Ik hoop dat ik snel weer een blog kan plaatsen over allemaal mooie plekjes van Peru!
¡Adios!
-
25 Oktober 2014 - 07:18
Mem:
Wat belibje jimme toch een soad. en no fekaansje. Genietsje de leste 4 wiken. -
25 Oktober 2014 - 07:18
Tante P:
Hey Maaike,
Tante Lies sei juster al: is der noch gjin blog fan Maaike? Mar dêr wiesto al wer fia de mail.
Moai dat der hynders binne. It hat my altyd ferbaasd dat jim dêr as bern noait nei taalden en datsto dêr no yn Peru samar op in hynder stapst....
Wat raar mar ek spitich dat dyn staazjejuf sa yn har eigen yneffisjente dingen hingjen bliuwt no't se sjoen hat dat it ek oars kin. Mar bern dy't spontaan yn de kring komme te stean: hearlik! Dat trage, stadige dêr op skoalle griist ús fansels oan, went as wy binne om de bern hjir yn NL fan it iene net it oare leske te jaaijen. Tuskenbeide is ek romte, soe'k sizze.
Nei al jim kavia- en mieregedoch is it goed dat jim de Peruanen ek ris kennis meitsje litte mei pankoeken. Dat sil in waarm klusje west ha, al dy 160 mei mar trije pantsjes!
Sa, en no oan fakânsje ta tink? It liket in tige nijsgierrich programma oant no ta en jim sille der noch grif noch wol mear moaie útstapkes by betinke.
De tiid giet yndied hurd. Hjir ek, wy sjogge al wer út nei it feestje op 23 novimber. Mar earst alle bûter der mar goed útbriede, soe 'k sa sizze ûnder it motto fan' wy binne hjir no toch dat dan kinne wy ek wol ....(ful sels mar yn)'.
Nei twa sokke learsame staazjes ek in hiele moaie fakânsje tawinske en datsto mar wer in protte nije yndrukken en belevenissen by al dy oare dytsto al opdien hast, tafoegje kinst!
Leafs, Joeke en tante -
25 Oktober 2014 - 07:21
Tante P:
Bin ik nochris wer. Seach krekt dat dyn deiboek 2168 kear besjoen is! En mei rjocht, soe'k sizze. -
25 Oktober 2014 - 09:29
Roelie:
Dat is snel gegaan, die 2e maand! Nu kun je eindelijk op zoek naar de fluitjes van klei!
Wij beginnen aan ons familieweekend, de a.s. 70ste verjaardag van Johannes is de aanleiding. Vandaag komen er al 16 mensen (waaronder de Ierse Peruaanse) en morgen zijn we in totaal met 41 personen en vermaken we ons in de Amersfoortse dierentuin met de andere apen...
Ik wens je een hele fijne vakantie! Liefs, Roelie -
25 Oktober 2014 - 10:40
Maaike:
Haha, ik moet af en toe wel even hardop lachen. Fijn dat je na die grondige observatie in het busje toch nog veilig aan bent gekomen! En dat met je knieën in je nek, chapeau! Ik ben benieuwd naar de vele foto's die je ongetwijfeld van het mooie landschap hebt gemaakt. In de Efteling hebben ze laatst geloof ik het record pannenkoeken bakken verbroken, maar jullie kunnen er ook wat van! Dat zal een leuk gezicht zijn geweest, al die kinderen op het plein druk met Hollandse spelletjes. Die maand stage ging echt snel zeg! Geniet van je vakantie daar, voor je het weet zit je hier weer in de herfst. Maar dan wil ik best een pannenkoek voor je bakken ;) Dikke knuffel! -
25 Oktober 2014 - 11:50
Jet:
Wat weer een verhaal! Nu zit de stage er al weer op. Nu vakantie. Geniet ervan. Ik ben heel benieuwd naar alle mooie plekjes en de foto's daarvan.
Groetjes de Bierummers! -
26 Oktober 2014 - 12:51
Margriet:
Hoi Maaike (en Dieke, Gerieke en Kimko)
Wat een leuke verhalen hebben jullie de afgelopen weken geschreven, bijzondere ervaringen!
En nu heerlijk vakantie vieren, geniet ervan met z'n vieren!
Groetjes Margriet -
26 Oktober 2014 - 17:23
Edward:
Na werken is het goed uitrusten. Geniet ervan! -
29 Oktober 2014 - 16:11
De Vader En Moeder Van Dieke:
Maaike, jullie maken veel mee!
Een hele fijne rondreis!
Groeten uit Enter -
31 Oktober 2014 - 12:00
Meta:
Ha Maaike,
Wat zien jullie veel van het land en van de inwoners.
Leuk om te lezen dat je zo enthousiast bent en erg positief tegen alles aankijkt.
Met tijd omgaan en hoe het onderwijs verbeterd kan worden zijn terugkerende puntjes...
Zijn daar ook foto's van, van jou op een knol en springend op een brandend vaatdoekje???
Morgen Machu picchu! Hopelijk helder weer met mooie vergezichten.
Fijne reis verder, groets
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
