Het zuiden van Peru
Door: Maaike de Groot
Blijf op de hoogte en volg Maaike
12 November 2014 | Peru, Arequipa
Het is nu anderhalve week later, en we hebben al weer heel veel plekken gezien van Peru. Het land is zo veelzijdig dat je elke keer weer kunt genieten van een prachtig uitzicht vanuit de bus of van de nieuwe stad.
Twee dagen na machu Picchu was het tijd om met de bus van 7 uur naar het hoogst bevaarbare meer ter wereld te gaan. Het stadje puno is niet echt heel bijzonder, maar ja daar kwamen we ook niet echt voor. Na een nachtje te hebben geslapen in een goed hostel was het tijd om te gaan varen op het Titicacameer. Vanuit de bus hadden we dit de vorige dag al gezien, maar als je daar met een bootje op vaart is dat wel bijzonder. Met een bijna strakblauwe lucht hadden we een prachtig uitzicht met het donkerblauwe meer. We gingen twee eilanden bezoeken. Als eerste, met anderhalf uur varen, gingen we naar de los uros eilanden. Dit zijn de drijvende eilanden gemaakt van riet. Al honderden jaren leven een indianenstam op drijvende rietblokken. Elke maand verversen ze het riet, en na 20 jaar is het tijd om een nieuw eiland te maken omdat hij dan kan zinken. Het is echt knap gemaakt allemaal. We bezochten een van de 60 drijvende eilanden waar de mensen in klederdracht graag een stukje wilden delen over het leven op een drijvend rieteiland. Ook mochten we op een rieten boot een stukje varen, waar we ondertussen een stukje riet zaten te eten.
Vervolgens was het tijd om naar een schiereiland Taquile. Dit eiland staat bekend om de goede weefkunst. Ook hier zijn de lokale mensen gekleed in traditionele kleding. Je kunt aan de kleding zien of ze zijn getrouwd of niet.
Peru is niet het enige land met het Titicacameer, ook Bolivia grenst hier aan. Vanuit het eiland Taquile hadden we zicht op de besneeuwde bergtoppen van Bolivia. En even later konden we ook de Boliviaanse schiereilanden zien. We liepen een rondje over het eiland en bij het centrale plein plaza de armas hadden we even een 15 min pauze. Er was ook een groep Peruaanse scholieren van de middelbare school mee en die hielden zich niet echt aan de tijd. Onze Peruaanse gids was op zijn zachtst gezegd behoorlijk boos omdat we nu een half uur te laat waren. Ik de afgelopen twee maanden heb ik nog nooit een Peruaan boos zien worden omdat een andere Peruaan te laat komt. Echt heel apart. Als laatste stuk van de tour over het eiland lopen we meer dan 500 treden naar beneden voor de boottocht van 2 en een half uur.
De volgende dag was het weer tijd om Puno te verlaten een naar de diepste cañon te gaan. Maar eerst met de bus naar Arequipa. Deze bustocht vertrok een uur later dan gepland want de chauffeurs hadden op het moment van de officiële vertrektijd hun eten nog niet op. Kijk dat waren we wel gewend. De busrit maakt alles goed want ook hier weer hadden we een prachtig uitzicht met de zonsondergang tussen de bergen.
De eerste dag bleven we in Arequipa. Nadat we met z’n vieren het uitzichtpunt van de drie vulkanen (Misti, pichu pichu en chachana) hadden gezien, gingen Kimko en Gerieke raften op de Chili rivier. Dieke en ik wilden de witte stad, zo wordt Arequipa ook wel genoemd, beter bekijken en sloten we ons aan bij een free walking tour van drie uur. We hadden een jonge enthousiaste en grappige gids die veel wist te vertellen. Het was echt heel leuk!
En dan stond onze twee daagse tour op het programma naar de cañon del Colca.de eerste dag reden we vier uur naar het dorpje Chivay. Onderweg zagen we vele alpaca’s en vicuñas! De vicuñas zijn familie van de lama's. Hun wol is zo zacht dat het ook wel het goud wordt genoemd. Echt heel gaaf om ze te zien. Aangekomen bij ons hostel, pakten we onze zwemspullen en gingen we weer zwemmen in de natuurlijke water bronnen.
De nacht in het hostel was echt verschrikkelijk. Met ruim 20 minuten alleen maar gebonk op de voordeur werd er vervolgens ook niet zachtjes gepraat... En dat rond de klok van 3 uur. Om 6 uur zouden we namelijk vertrekken richting Cruz de la condor. Het uitzichtpunt om condors te spotten. Rond 8 uur waren we daar. De beste tijd om ze te zien, helaas waren niet veel concors van plan om hun mooie zweefkunst te laten zien. Met ongeveer 5 condors vlogen ze lekker de andere kant op.
Ook de cañon was indrukwekkend om te zien.
Zondag avond hebben we de nachtbus naar Lima genomen. Met comfortabele stoelen was het prima te doen in 16 uur. Het is wel gek om weer terug te zijn in Lima. Soms lijkt het net dat niet eens anderhalve maand bent weg geweest.
Gister hadden we een vrije dag en hebben we onze stage school san Andres bezocht. Met luid applaus werden we ontvangen de de kinderen vonden het fijn om mij weer te zien. Dat bleek wel uit de vertrouwde knuffels die ze mij gaven en de eerste vijf minuten niet los wilde laten.
Vandaag gaan we voor twee dagen naar ica en paracas. Eens kijken of we vandaag in de woestijn kunnen sandboarden.
Met nog een week op de teller gaan we nog veel zien en beleven. Maar het einde komt in zicht van deze prachtige reis.
Binnenkort hoef ik niet meer de verhalen te typen en ze live te vertellen.
Adios!
Twee dagen na machu Picchu was het tijd om met de bus van 7 uur naar het hoogst bevaarbare meer ter wereld te gaan. Het stadje puno is niet echt heel bijzonder, maar ja daar kwamen we ook niet echt voor. Na een nachtje te hebben geslapen in een goed hostel was het tijd om te gaan varen op het Titicacameer. Vanuit de bus hadden we dit de vorige dag al gezien, maar als je daar met een bootje op vaart is dat wel bijzonder. Met een bijna strakblauwe lucht hadden we een prachtig uitzicht met het donkerblauwe meer. We gingen twee eilanden bezoeken. Als eerste, met anderhalf uur varen, gingen we naar de los uros eilanden. Dit zijn de drijvende eilanden gemaakt van riet. Al honderden jaren leven een indianenstam op drijvende rietblokken. Elke maand verversen ze het riet, en na 20 jaar is het tijd om een nieuw eiland te maken omdat hij dan kan zinken. Het is echt knap gemaakt allemaal. We bezochten een van de 60 drijvende eilanden waar de mensen in klederdracht graag een stukje wilden delen over het leven op een drijvend rieteiland. Ook mochten we op een rieten boot een stukje varen, waar we ondertussen een stukje riet zaten te eten.
Vervolgens was het tijd om naar een schiereiland Taquile. Dit eiland staat bekend om de goede weefkunst. Ook hier zijn de lokale mensen gekleed in traditionele kleding. Je kunt aan de kleding zien of ze zijn getrouwd of niet.
Peru is niet het enige land met het Titicacameer, ook Bolivia grenst hier aan. Vanuit het eiland Taquile hadden we zicht op de besneeuwde bergtoppen van Bolivia. En even later konden we ook de Boliviaanse schiereilanden zien. We liepen een rondje over het eiland en bij het centrale plein plaza de armas hadden we even een 15 min pauze. Er was ook een groep Peruaanse scholieren van de middelbare school mee en die hielden zich niet echt aan de tijd. Onze Peruaanse gids was op zijn zachtst gezegd behoorlijk boos omdat we nu een half uur te laat waren. Ik de afgelopen twee maanden heb ik nog nooit een Peruaan boos zien worden omdat een andere Peruaan te laat komt. Echt heel apart. Als laatste stuk van de tour over het eiland lopen we meer dan 500 treden naar beneden voor de boottocht van 2 en een half uur.
De volgende dag was het weer tijd om Puno te verlaten een naar de diepste cañon te gaan. Maar eerst met de bus naar Arequipa. Deze bustocht vertrok een uur later dan gepland want de chauffeurs hadden op het moment van de officiële vertrektijd hun eten nog niet op. Kijk dat waren we wel gewend. De busrit maakt alles goed want ook hier weer hadden we een prachtig uitzicht met de zonsondergang tussen de bergen.
De eerste dag bleven we in Arequipa. Nadat we met z’n vieren het uitzichtpunt van de drie vulkanen (Misti, pichu pichu en chachana) hadden gezien, gingen Kimko en Gerieke raften op de Chili rivier. Dieke en ik wilden de witte stad, zo wordt Arequipa ook wel genoemd, beter bekijken en sloten we ons aan bij een free walking tour van drie uur. We hadden een jonge enthousiaste en grappige gids die veel wist te vertellen. Het was echt heel leuk!
En dan stond onze twee daagse tour op het programma naar de cañon del Colca.de eerste dag reden we vier uur naar het dorpje Chivay. Onderweg zagen we vele alpaca’s en vicuñas! De vicuñas zijn familie van de lama's. Hun wol is zo zacht dat het ook wel het goud wordt genoemd. Echt heel gaaf om ze te zien. Aangekomen bij ons hostel, pakten we onze zwemspullen en gingen we weer zwemmen in de natuurlijke water bronnen.
De nacht in het hostel was echt verschrikkelijk. Met ruim 20 minuten alleen maar gebonk op de voordeur werd er vervolgens ook niet zachtjes gepraat... En dat rond de klok van 3 uur. Om 6 uur zouden we namelijk vertrekken richting Cruz de la condor. Het uitzichtpunt om condors te spotten. Rond 8 uur waren we daar. De beste tijd om ze te zien, helaas waren niet veel concors van plan om hun mooie zweefkunst te laten zien. Met ongeveer 5 condors vlogen ze lekker de andere kant op.
Ook de cañon was indrukwekkend om te zien.
Zondag avond hebben we de nachtbus naar Lima genomen. Met comfortabele stoelen was het prima te doen in 16 uur. Het is wel gek om weer terug te zijn in Lima. Soms lijkt het net dat niet eens anderhalve maand bent weg geweest.
Gister hadden we een vrije dag en hebben we onze stage school san Andres bezocht. Met luid applaus werden we ontvangen de de kinderen vonden het fijn om mij weer te zien. Dat bleek wel uit de vertrouwde knuffels die ze mij gaven en de eerste vijf minuten niet los wilde laten.
Vandaag gaan we voor twee dagen naar ica en paracas. Eens kijken of we vandaag in de woestijn kunnen sandboarden.
Met nog een week op de teller gaan we nog veel zien en beleven. Maar het einde komt in zicht van deze prachtige reis.
Binnenkort hoef ik niet meer de verhalen te typen en ze live te vertellen.
Adios!
-
12 November 2014 - 13:33
Elisabeth:
Heehee
Wat een mooi verhaal weer met veel belevenissen.
Sandboarden ben benieuwd naar de filmpjes/ foto
Voorzichtig
En nog maar even leker genieten de week is zomaar om
-
12 November 2014 - 13:44
Mem:
Wat belibje jim wat. Eilânnen fan reid. Troch de woastyn. Ik sjoch no al ut nei de foto's. En de live
ferhalen. -
12 November 2014 - 14:39
Tante Lies En Jet:
Ha Maaike,
Alweer van alles beleefd en gezien.Tot vandaag nooit gehoord van rieteilanden. Benijd je wel, maar dit moet je doen als je jong bent. Ben vandaag bij tante Lies, dus vandaar ons gezamenlijke reacie.
Geniet er maar van, want het schiet nu hard op.
Groet,
Tante Lies en Jet -
12 November 2014 - 18:52
Heit:
Hoi Maaike.
Wer fan die hiele mooie ferhalen. Else dei wer wat oars belibje. Prachtich.
No noch in wike om de leste saken fan de bucketlist ôf te strepen. Dizze wike ek noch folle genietsje. Fan ús ek de groetnis dwaan oan dyn Peruaanse famylje.
Wy sjogge no al út nei de live ferhalen. Peru is in geweldige mooi lân.
Groetnis, Heit. -
12 November 2014 - 19:49
Tante Jetske Lysbeth:
Dach Maaike,
Bin no mei Jet by tante Lies. Dy hat ús in protte foto's fan Peru sjen litten fan de plakken dytsto yn dyn blog neamst. Peru is yndied in hiel moai lân. Soene dy minsken op dy reideilannen ek sa folle oan de fersekering betelje moatte as ik foar myn reiten dak?
Wat in moaie klaainge (klederdracht) hawwe se dêr ek. Prachtige kleuren allegear. Nimst in lapke foar my mei? (grapke, ik wit hoe swier at dyn koffers altyd binne)
Wy hawwe der sin oan om dy wer 'in levende lijve' te sjen en te hearren. Wat silst ús noch in protte te fertellen hawwe. Wie verre reizen maakt kan veel verhalen seit it sprekwurd net foar neat.
Welk lân as welke reis stiet hjirnei op dyn bucketlist?
leafs,
tante P
-
12 November 2014 - 20:22
Edward:
Eilanden van riet? Waar parkeer je dan je auto? -
12 November 2014 - 22:15
Minke:
Zucht......wat een belevenissen, ik ben er jaloers op.
Maar het lijkt mij ook heel vermoeiend al die vele, nieuwe en verschillende indrukwekkende dingen die je mee maakt. En dan ook nog geen goeie nachtrust. ......maar goed, je bent nog jong.!
Maaike geniet nog van de laatste week en alvast een goede reis terug.
Groetjes Minke -
14 November 2014 - 21:11
Roelie:
Hoi! Weet je dat die eilanden ontstaan zijn toen vervolgde stammen het land moesten ontvluchten in een tijd dat er veel strijd was in het land? Vluchtelingen die hun eigen land maakten. Nederlanders zouden een polder maken...
Nu gaat het snel hè! Geniet van je laatste week en een heel goede terugreis. Liefs, Roelie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
