Hallo frisse lucht!
Door: Maaike de Groot
Blijf op de hoogte en volg Maaike
05 Oktober 2014 | Peru, Moyobamba
We zijn alweer een week in Moyobamba, dus tijd voor een nieuwe blog!
De busreis hier naar toe duurde wat langer dan 24 uur, 26 uur om precies te zijn. Maar de omgeving wordt steeds mooier! We rijden langs de kust, door de sierra van de Andes richting de selva van Moyobamba. 26 uur in een bus zitten viel best mee, want ik had heel veel beenruimte en de stoelleuning kon ver naar achteren voor de vele powernapjes of te kijken naar de gezamenlijke tv waar we heel veel films hebben gezien.
Directeur Arturo heeft ons opgehaald in een busje van de stageschool Annie Soper. Gerieke, Dieke en Kimko werden eerst afgezet bij hun nieuwe gastgezinnen en ik was als laatste aan de beurt. De komende weken woon ik bij de familie Lavi. Vader Armando, moeder , dochter Anghy van 15 en zoon Jair van 14 en, jawel, weer een oma. Deze oma van 87 is de hele dag bezig met tassen naaien en pindakaas aan het maken.
Je ziet gelijk zoveel verschillen met Lima, het is hier zoveel groener en het is echt heerlijk om na vijf weken stink stad weer frisse lucht te ruiken. Hier rijden trouwens niet veel auto's. Wat je hier wel ziet zijn veel motors en motokar. Dat is een soort tuctuc autootje waarbij achter de motor een karretje zit waar je met drie personen kunt zitten. Deze motokarren dienen hier ook als taxi's. Wij hebben zelf een motokar, dus Armando is vaak een taxi chauffeur voor het gezin. Het is echt super cool!
Het huis is iets primitiever maar over mijn kamer hoef ik niet te klagen. Met een bed, tafel en stoel is mijn kamer groot genoeg. De eerste nacht was gelijk een uitdaging want mijn matras kun je prima vergelijken met een plank.. Hoe ik hier ooit vier weken op kan slapen is mij een groot raadsel. Maar de volgende dag mocht ik al een ander matras. Bij de matras wissel was mijn plank ook bijna niet te tillen. Het matras wat ik nu heb is al iets beter.
De douche is wel even wennen, want hier is alleen koud water. Het douchen is hier een uitdaging want je krijgt bij elke drup een kleine hartverzakking. Maar we hebben ook regelmatig geen water. Dat is soms een beetje vervelend als je wilt tanden poetsen of naar de wc wilt.
Achter het huis heb ik ook huisdieren. Geen apen zoals bij Dieke, maar kippen met kuikens en cavia's. Deze zullen de komende weken wel op mijn bord verschijnen denk ik. Tot nu toe is mijn ontbijt, lunch en avond eten nog niet hetzelfde geweest. De traditie met rijst eten zet ik hier gewoon door. De dagen verschillen nu van 1, 2 of 3x per dag rijst. Bij het ontbijt blijft het toch een beetje vreemd. Gelukkig kan ik ook hier elke ochtend mijn twee stuks, ik denk wel meer, naar binnen werken met een zelfgemaakte sapje.
Het vele rijst eten en de sapjes was ik al gewend maar hier is ook iets nieuws bij gekomen namelijk het eten van bananen. Met gemak kan ik elke dag minstens twee verschillende soorten bananen eten. Hier zijn mas o menos 10-15 verschillende soorten. De bekende gele banaan die we ook in Nederland hebben. Maar hier heb je ook bananen die je moet koken en dan naar aardappel smaakt, bananen die je moet bakken/pletten met een steen/ en opnieuw bakken, bananen die je in schijfjes snijdt en dan bakt, of bananen bakken op de bbq. De bbq banaan is erg lekker met de zelf gemaakte pindakaas. Oh en je hebt hier ook mini bananen. Er zijn nog meer maar die zal ik de komende weken wel proberen denk ik.
Ik moet alleen nog wel het begrip ‘un poco’ uitleggen als ze mijn eten aan het opscheppen is. Nadat ik bij de eerste ronde al veel eten had krijg ik bij de tweede ronde weer net zo veel.
Van de week was ik even op mijn kamer met met tablet en ik dacht wat ruik ik toch? Misschien is mijn tablet oververhit of moet hij even uit de stroom maar ik rook toch wat anders.. Bleek gewoon dat de moeder buiten op straat gezellig stond de bbqen met de bbqbananen. Het ziet er wel gezellig uit. Als je zo door de straten loopt zie je heel veel mensen die voor het huis aan het bbqen zijn.
We zijn nog niet eens 24 uur in Moyobamba en de eerste stagedag is al een feit. Elke ochtend komen wij, stipt zoals Nederlanders zijn, 7 uur op school waarna de lessen om 7:20 beginnen. De schooldagen duren wel iets korter want hier zijn ze al om half 2 uit. Dat komt omdat het hier ’s middags heel erg warm kan worden. Onze eerste dag bestond uit een rondleiding en kijken in verschillende klassen zodat we morgen een keuze kunnen doorgeven in welke klas we graag willen stagelopen.
De lokalen zien er een beetje uit als tuinhuisjes. Met zeshoekige lokalen is het weer een hele andere indeling. In sommige klassen is veel materiaal aanwezig. Na een dagje kijken kwam ik tot de conclusie dat hier 2 A3 goede leerkrachten voor de klas staan, een daarvan is Mirjam. Zij geeft les in grade 3 (groep 5). Ze doet al veel met samenwerken en weet heel goed wat ze wel of niet wil. Ze is ook heel erg aardig en wil je met van alles helpen. Het lijkt mij wel leuk om in deze klas te zijn, maar wat zouden we van elkaar kunnen leren? Een andere klas vind ik ook interessant namelijk grade 2B. Na twee observaties in deze klas was het erg opvallend dat er van de 11 kinderen 1 A 2 kinderen opletten wat de leerkracht verteld. En de rest? Tsja vooral kletsen, tekenen en andere belangrijke zaken wat niet met de les te maken heeft. Dit lijkt mij een mooie uitdaging,
Dinsdagmiddag kan ik eindelijk even met haar kletsen en zo kom ik erachter dat ze dit schooljaar voor het eerst lesgeeft. Ik heb ook veel kunnen vertellen over de verschillen met Nederland. Woensdags heb ik het stilte teken geïntroduceerd. Het grappige is dat de kinderen hier echt behoefte aan hebben en dat de leerkracht het zelf nog niet gebruikt. De kinderen zetten het stilte teken automatisch in als het stil moet zijn haha.
Vrijdag heb ik al mijn eerste les gegeven. Het was een rekenles over klokkijken. Maar na een paar klassikale opdrachten kwam ik er achter dat de basis ontbrak dus ik heb eerst maar weer aandacht besteed aan hele uren, halve uren en kwartieren.
We mogen dan wel vroeg vrij zijn ’s middags. Tot nu toe hebben we elke middag of avond iets gedaan. Maandagmiddag Werden we gelijk door de directeur Arturo meegenomen naar Rio (rivier) mayo. De belangrijke rivier die door Moyobamba stroomt en die uiteindelijk in de amazone terecht komt. Er was een hele Steiger gebouwd en die is nog maar 3 weken oud. Daarna gingen we omhoog met de trap om te genieten van al die groene bomen. Wat een prachtig uitzicht waarbij de zon langzaam achter de bergen verdwijnt. Ook ben ik naar een zwembad geweest met thermale baden samen met Anghy. Heerlijk ontspannen in natuurlijke baden van 43 graden.
De gesprekken met mensen gaat hier al zoveel beter dan in Lima. Ik kan nu zelf dingen vragen als ik iets wil weten en veel zinnen rollen er al makkelijk uit. Op stage zijn er twee leerkracht die Engels spreken maar ik merk dat ik het erg vervelend vind om in het Engels te praten omdat ik dan Spaanse woorden doorheen gooi of gewoon automatisch een beetje over ga op het Spaans. En als ik dan ineens weer Spaans moet praten dat ik er dan weer helemaal uit ben. Dus laten we het maar bij de komende weken bij het Spaans houden. Ik had niet gedacht dat ik dat ooit zou denken.
Het WiFi internet is hier niet veel en als ik het heb dan is het ontzettend l a n g z a a m. Dus veel internetten zal ik de komende weken niet doen.
Ik zal nu even mieren gaan eten,
Adios!
De busreis hier naar toe duurde wat langer dan 24 uur, 26 uur om precies te zijn. Maar de omgeving wordt steeds mooier! We rijden langs de kust, door de sierra van de Andes richting de selva van Moyobamba. 26 uur in een bus zitten viel best mee, want ik had heel veel beenruimte en de stoelleuning kon ver naar achteren voor de vele powernapjes of te kijken naar de gezamenlijke tv waar we heel veel films hebben gezien.
Directeur Arturo heeft ons opgehaald in een busje van de stageschool Annie Soper. Gerieke, Dieke en Kimko werden eerst afgezet bij hun nieuwe gastgezinnen en ik was als laatste aan de beurt. De komende weken woon ik bij de familie Lavi. Vader Armando, moeder , dochter Anghy van 15 en zoon Jair van 14 en, jawel, weer een oma. Deze oma van 87 is de hele dag bezig met tassen naaien en pindakaas aan het maken.
Je ziet gelijk zoveel verschillen met Lima, het is hier zoveel groener en het is echt heerlijk om na vijf weken stink stad weer frisse lucht te ruiken. Hier rijden trouwens niet veel auto's. Wat je hier wel ziet zijn veel motors en motokar. Dat is een soort tuctuc autootje waarbij achter de motor een karretje zit waar je met drie personen kunt zitten. Deze motokarren dienen hier ook als taxi's. Wij hebben zelf een motokar, dus Armando is vaak een taxi chauffeur voor het gezin. Het is echt super cool!
Het huis is iets primitiever maar over mijn kamer hoef ik niet te klagen. Met een bed, tafel en stoel is mijn kamer groot genoeg. De eerste nacht was gelijk een uitdaging want mijn matras kun je prima vergelijken met een plank.. Hoe ik hier ooit vier weken op kan slapen is mij een groot raadsel. Maar de volgende dag mocht ik al een ander matras. Bij de matras wissel was mijn plank ook bijna niet te tillen. Het matras wat ik nu heb is al iets beter.
De douche is wel even wennen, want hier is alleen koud water. Het douchen is hier een uitdaging want je krijgt bij elke drup een kleine hartverzakking. Maar we hebben ook regelmatig geen water. Dat is soms een beetje vervelend als je wilt tanden poetsen of naar de wc wilt.
Achter het huis heb ik ook huisdieren. Geen apen zoals bij Dieke, maar kippen met kuikens en cavia's. Deze zullen de komende weken wel op mijn bord verschijnen denk ik. Tot nu toe is mijn ontbijt, lunch en avond eten nog niet hetzelfde geweest. De traditie met rijst eten zet ik hier gewoon door. De dagen verschillen nu van 1, 2 of 3x per dag rijst. Bij het ontbijt blijft het toch een beetje vreemd. Gelukkig kan ik ook hier elke ochtend mijn twee stuks, ik denk wel meer, naar binnen werken met een zelfgemaakte sapje.
Het vele rijst eten en de sapjes was ik al gewend maar hier is ook iets nieuws bij gekomen namelijk het eten van bananen. Met gemak kan ik elke dag minstens twee verschillende soorten bananen eten. Hier zijn mas o menos 10-15 verschillende soorten. De bekende gele banaan die we ook in Nederland hebben. Maar hier heb je ook bananen die je moet koken en dan naar aardappel smaakt, bananen die je moet bakken/pletten met een steen/ en opnieuw bakken, bananen die je in schijfjes snijdt en dan bakt, of bananen bakken op de bbq. De bbq banaan is erg lekker met de zelf gemaakte pindakaas. Oh en je hebt hier ook mini bananen. Er zijn nog meer maar die zal ik de komende weken wel proberen denk ik.
Ik moet alleen nog wel het begrip ‘un poco’ uitleggen als ze mijn eten aan het opscheppen is. Nadat ik bij de eerste ronde al veel eten had krijg ik bij de tweede ronde weer net zo veel.
Van de week was ik even op mijn kamer met met tablet en ik dacht wat ruik ik toch? Misschien is mijn tablet oververhit of moet hij even uit de stroom maar ik rook toch wat anders.. Bleek gewoon dat de moeder buiten op straat gezellig stond de bbqen met de bbqbananen. Het ziet er wel gezellig uit. Als je zo door de straten loopt zie je heel veel mensen die voor het huis aan het bbqen zijn.
We zijn nog niet eens 24 uur in Moyobamba en de eerste stagedag is al een feit. Elke ochtend komen wij, stipt zoals Nederlanders zijn, 7 uur op school waarna de lessen om 7:20 beginnen. De schooldagen duren wel iets korter want hier zijn ze al om half 2 uit. Dat komt omdat het hier ’s middags heel erg warm kan worden. Onze eerste dag bestond uit een rondleiding en kijken in verschillende klassen zodat we morgen een keuze kunnen doorgeven in welke klas we graag willen stagelopen.
De lokalen zien er een beetje uit als tuinhuisjes. Met zeshoekige lokalen is het weer een hele andere indeling. In sommige klassen is veel materiaal aanwezig. Na een dagje kijken kwam ik tot de conclusie dat hier 2 A3 goede leerkrachten voor de klas staan, een daarvan is Mirjam. Zij geeft les in grade 3 (groep 5). Ze doet al veel met samenwerken en weet heel goed wat ze wel of niet wil. Ze is ook heel erg aardig en wil je met van alles helpen. Het lijkt mij wel leuk om in deze klas te zijn, maar wat zouden we van elkaar kunnen leren? Een andere klas vind ik ook interessant namelijk grade 2B. Na twee observaties in deze klas was het erg opvallend dat er van de 11 kinderen 1 A 2 kinderen opletten wat de leerkracht verteld. En de rest? Tsja vooral kletsen, tekenen en andere belangrijke zaken wat niet met de les te maken heeft. Dit lijkt mij een mooie uitdaging,
Dinsdagmiddag kan ik eindelijk even met haar kletsen en zo kom ik erachter dat ze dit schooljaar voor het eerst lesgeeft. Ik heb ook veel kunnen vertellen over de verschillen met Nederland. Woensdags heb ik het stilte teken geïntroduceerd. Het grappige is dat de kinderen hier echt behoefte aan hebben en dat de leerkracht het zelf nog niet gebruikt. De kinderen zetten het stilte teken automatisch in als het stil moet zijn haha.
Vrijdag heb ik al mijn eerste les gegeven. Het was een rekenles over klokkijken. Maar na een paar klassikale opdrachten kwam ik er achter dat de basis ontbrak dus ik heb eerst maar weer aandacht besteed aan hele uren, halve uren en kwartieren.
We mogen dan wel vroeg vrij zijn ’s middags. Tot nu toe hebben we elke middag of avond iets gedaan. Maandagmiddag Werden we gelijk door de directeur Arturo meegenomen naar Rio (rivier) mayo. De belangrijke rivier die door Moyobamba stroomt en die uiteindelijk in de amazone terecht komt. Er was een hele Steiger gebouwd en die is nog maar 3 weken oud. Daarna gingen we omhoog met de trap om te genieten van al die groene bomen. Wat een prachtig uitzicht waarbij de zon langzaam achter de bergen verdwijnt. Ook ben ik naar een zwembad geweest met thermale baden samen met Anghy. Heerlijk ontspannen in natuurlijke baden van 43 graden.
De gesprekken met mensen gaat hier al zoveel beter dan in Lima. Ik kan nu zelf dingen vragen als ik iets wil weten en veel zinnen rollen er al makkelijk uit. Op stage zijn er twee leerkracht die Engels spreken maar ik merk dat ik het erg vervelend vind om in het Engels te praten omdat ik dan Spaanse woorden doorheen gooi of gewoon automatisch een beetje over ga op het Spaans. En als ik dan ineens weer Spaans moet praten dat ik er dan weer helemaal uit ben. Dus laten we het maar bij de komende weken bij het Spaans houden. Ik had niet gedacht dat ik dat ooit zou denken.
Het WiFi internet is hier niet veel en als ik het heb dan is het ontzettend l a n g z a a m. Dus veel internetten zal ik de komende weken niet doen.
Ik zal nu even mieren gaan eten,
Adios!
-
05 Oktober 2014 - 14:51
Roelie:
lieve Maaike,
Wat weer een aanstekelijk verhaal! Ik wens je een hele fijne tijd daar en kijk nu al uit naar je verhaal van volgende week!
Geniet er van, Roelie -
05 Oktober 2014 - 15:01
Tante P:
Ha ha, dy Maaike: ' ik zal nu even mieren gaan eten'! No, dan kinst ek wol by my komme, dy mieren rinne hjir namelik noch altyd troch myn keuken. En sa te lêzen is it ek spitich dat ik foarge wike in djoere man komme litten ha om in wespennêst út te roeien. Do hiest se grif noflik weihapt mei wat pindakaas as in oare tafoeging. Toch ha ik der bewûndering foar datsto alles útbesikest en ( hast) neat út de wei giest. Ik bin wol benijd asto hjir yn NL ea wer bôle ferdrage silst.
Wat moai datsto dy al sa knap rêde kinst mei it Spaansk. It skeelt fansels ek datsto sels twatalich grut wurden bist, soks docht altyd fertuten.
Grade 2 liket yndied in gruttere útdaging dan grade 5. Al is it stilteteken hjir ynmiddels al wer achterhelle.
Fijn datsto yn sa'n moaie omgeving bist. Tante Lys hat al plaatsje fan dy termale baden en sokssawat opsocht op har laptop en dy hat sy my juster sjen litten.
Ik bin grutsk op dy datsto dy dêr sa goed witst te rêden yn Peru.
Sukses op dit nije staazjeplak!
Ik sjoch no al wer út nij dyn folgjende blog.
Leafs, tante -
05 Oktober 2014 - 15:34
Tante Lies:
leave Maaike
Blij wer wat te hearen Sa nou en dan siz ik tsin mijn laptop Moyobama en lêz en sjoch
p;aatsjes en ferhalen oer dij ''Fakansje''oord wat in belevenis
Sa libje ik tige mei dy mei
Goeie tante Lies
-
05 Oktober 2014 - 15:39
Elisabeth & Peter:
Heej Maaike,
Wat een super verhaal weer met de vele mooie belevenissen.
Iieieeeee mieren
Succes met lesgeven ene niet te streng -
05 Oktober 2014 - 16:31
Mem:
Moat ik hast beginne mei riis in te slaan? mieren? binnen se om op te iten? ik ha no meer sin oan kwarktaart. En toarnbaaien út de tûn. Genietsje fan dizze periode in Peru. -
05 Oktober 2014 - 16:42
Heit:
Ha Maaike. Alle ferhalen binne ek lyke mooi. Yndee is it moaier om bûten ut te wezen as yn in stonk stêd. Genietsje hjir mar fan it moaie grien ensf. Dat swemmen lyket my ek wol aardich. Wol warm neffens my. Ik hoopje daarin mooie klas hast om lessen te jaen. Dogge se hjir ek oan musyk? Bin ek benyd wat sto aanst hjir wer by us ite silst. Sa te lesen is dyn hiele itpatroon feroare. Groetnis fan us. Heit. -
05 Oktober 2014 - 18:11
Yvette:
Hey!! Wat onwijs leuk om te lezen wat je allemala mee maakt en waar je nu weer bent beland. Heel veel plezier met lesgeven en veel succes met slapen en de bijzondere eetgewoonte! Ik blijf je "volgen".
Liefs Yvette (van bartimeus ;-) -
05 Oktober 2014 - 19:00
Jet:
Wat weer een prachtig verhaal met veel ervaringen en belevenissen. Mieren moet ik niet aandenken, Maar al die bananen lijken me wel wat. Veel succes en plezier! Op naar volgende week. -
05 Oktober 2014 - 21:03
Edward:
en natuurlijk niet je Friese taal vergeten als dat Spaans er in gaat! -
06 Oktober 2014 - 12:35
Gerda:
En ik maar denken dat pindakaas Nederlands is :D.
Ik hoop dat je in een leuke klas mag stagelopen.
Het klinkt weer uitdagend.
Eet smakelijk en veel plezier in Moyobamba! -
08 Oktober 2014 - 09:43
Maaike:
Nou, ik hoop dat de mieren hebben gesmaakt ;p Banaan met pindakaas klinkt toch veel lekkerder. Fijn dat de lange reis meeviel! Het lijkt me inderdaad heerlijk weer met frisse lucht omringd te zijn. De koude douche moet je dan maar op de koop toenemen... Goed voor je bloedsomloop joh, haha. Fijn dat het met het Spaans zo goed gaat! Super. Heb trouwens maandag in de les nog een afscheidsspeech voor je gehouden (beetje laat, maar ja, het thema Speeches kwam nu pas voorbij :P) in gebarentaal en daar vertelde ik nog over al die briefjes met Spaanse woorden er op in je kamer. Die hebben wel geholpen dus. Saludos!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
